Αναφορες προς την Διαγαλαξιακη Επιτροπη Νεων Πολιτισμων απο τον πρακτορα V

25.7.06

Αναφορά #5

ΠΡΟΣ: Διαγαλαξιακή Επιτροπή Νέων Πολιτισμών

ΑΠΟ: Πλανήτη Γη, 3ο πλανητικό σώμα του ηλιακού συστήματος, 149.600.000 χλμ μακριά από το άστρο τύπου G2 V ονόματι Sol στις παρυφές του γαλαξία Milky Way.

Αγαπητοί επίτροποι,

Δυστυχώς αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα με τους εκάστοτε ξενιστές μου. Όπως ξέρετε ο Μορφογενετικός Μεταλλαχτής μου επιτρέπει να προσαρμόζομαι στο σώμα των πρωτόγονων αυτών θηλαστικών και να μπορώ να παίρνω υπό τον πλήρη έλεγχό μου το προσωρινό όχημα της συνείδησης που ονομάζουν «σώμα». Κάτι τρομερά αηδιαστικό καθώς σημαίνει πως παρακολουθώ και από μία άποψη, θα έλεγε κάποιος πως νιώθω αυτά που νιώθουν. Αναγκάζομαι σε καθημερινή βάση να εισάγω στο «σώμα» του ξενιστή μέσω της στοματικής οπής ψόφια κρέατα και λαχανικά, όπως και να πίνω ένα εξαιρετικά δυσάρεστο στη γεύση διάλυμα που αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο τα οποία είναι απολύτως απαραίτητα για την επιβίωση και που στη συνέχεια αποβάλλω σε μια συμπυκνωμένη καφέ μάζα που ερεθίζει πολύ άσχημα τα ρινικά φίλτρα.

Αυτές όμως δεν είναι οι πιο περίεργες συνήθειες που αναγκάζομαι να υπομένω για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του ανθρώπινου είδους. Όλοι οι ξενιστές που έχω επισκεφτεί και που μέχρι τώρα φτάνουν τους 4 σε αριθμό, κουβαλάνε κάτι στενόμακρα δοχεία καρκίνου που τα ανάβουν με φωτιά και ρουφάνε με απληστία. Ο καρκίνος είναι μια θανατηφόρα για το όχημα ασθένεια αλλά δεν φαίνεται να τους ενοχλεί. Για την ακρίβεια ρουφάνε αυτά τα δοχεία καρκίνου με ευχαρίστηση και ο εγκέφαλός τους όπως και το όχημα τους προβαίνουν σε απρόβλεπτες και νευρικές αντιδράσεις όταν για κάποιο λόγο τα στερηθούν.

Τώρα, ίσως να αναρωτιέστε γιατί αναγκάστηκα να αλλάξω 4 ξενιστές και καλά κάνετε. Την πρώτη φορά όπως άλλωστε είναι η επίσημη διαδικασία σε παρόμοιες περιπτώσεις πρώτης επαφής, προσπάθησα να γνωστοποιήσω την άφιξή μου στη διάνοια του ξενιστή. Επικράτησε ένας εσωτερικός πανικός με την καρδιά και τα υπόλοιπα όργανα συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφάλου να υπερλειτουργούν και να οδηγούν τον ξενιστή σε μια κατάσταση αλλοφροσύνης. Οι επανειλημμένες προσπάθειές μου να τον ηρεμήσω απέτυχαν παταγωδώς και ο ξενιστής με λίγα λόγια, έκανε μια βουτιά θανάτου αχρηστεύοντας ουσιαστικά το όχημά του. Στην δεύτερη περίπτωση τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο ξενιστής με ταύτισε με την οντότητα που ονομάζουν Θεό και κατέρρευσε σε έναν παροξυσμό ακατανόητων προσευχών και λατρείας παρά τις συνεχείς αντιρρήσεις μου. Τις επόμενες μέρες μου αποκάλυψε πως σκόπευε να διαδώσει στον υπόλοιπο κόσμο πως του μίλησε ο Θεός και μου ζήτησε να μιλήσω στους «αμαρτωλούς» ανθρώπους μέσω αυτού για να συντρίψω το σκότος και να αναλάβω την κυριαρχία της Γης. Του εξήγησα πολύ ήρεμα πως οι Θεοί και οι αμαρτίες είναι κατασκευάσματα του εγκεφάλου του και δεν έχουν καμία σχέση με την εξωτερική πραγματικότητα του σύμπαντος. Του είπα επίσης πως δεν με ενδιαφέρει καθόλου η επίγεια κυριαρχία και πως σκοπός μου είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από τις παραισθήσεις τους. Τότε με ταύτισε με την άλλη όψη του Θεού, τον «σατανά» και με απείλησε να φύγω αλλιώς θα «έκοβε ο ίδιος τις φλέβες του για να σκοτώσει το σώμα που φιλοξενούσε τον αντίχριστο». Αναγκάστηκα να φύγω. Ο τρίτος κατέληξε σε μια κεντρική πλατεία της πόλης που ονομάζουν «Αθήνα» να κρατάει μια πινακίδα που έλεγε «ΗΡΘΑΝ» και να επαναλαμβάνει φωναχτά ό,τι καταλάβαινε από αυτά που του έλεγα. Στη συνέχεια τον έκλεισαν σε ένα άσπρο δωμάτιο γεμάτο μαξιλάρια και τον έστελναν συνεχώς στο κενό μέσω ουσιών που ενεργοποιούσαν τα κέντρα ύπνου του εγκεφάλου με αποτέλεσμα ο τελευταίος να αχρηστευτεί. Αναγκάστηκα να φύγω.

Στον ξενιστή που με φιλοξενεί τώρα έχω αποκρύψει εντελώς την παρουσία μου και προσπαθώ να επέμβω πειραματικά λίγο λίγο κάθε φορά σεβόμενος την ευαισθησία τους στο διαφορετικό.

Ελπίζω στην μετάλλαξη ως μοναδική ελπίδα του είδους.

V

13.7.06

Αναφορά #4

ΠΡΟΣ: Διαγαλαξιακή Επιτροπή Νέων Πολιτισμών

ΑΠΟ: Πλανήτη Γη, 3ο πλανητικό σώμα του ηλιακού συστήματος, 149.600.000 χλμ μακριά από το άστρο τύπου G2 V ονόματι Sol στις παρυφές του γαλαξία Milky Way.

Παρακολουθώ εδώ και μέρες τις αγέλες και τις συνήθειες των δίποδων αυτών θηλαστικών μέσα από τα μάτια του ανθρώπινου ξενιστή μου και αποφεύγω όσο γίνεται να επεμβαίνω καθώς οι άνθρωποι δεν είναι πολύ δεκτικοί σε εναλλακτικές μορφές επικοινωνίας. Για να καταλάβετε ακόμα διαξιφίζονται για το αν είναι η μοναδική «νοήμον ζωή στο σύμπαν». Βέβαια δεν έχουν σαφή ορισμό για το τι είναι «νοήμον», ούτε για τη «ζωή», ούτε για το «σύμπαν» αλλά δεν τους εμποδίζει αυτό. Οι λέξεις και τα λεκτικά παιχνίδια είναι πολύ σημαντικά για αυτούς. Τόσο σημαντικά που νομίζω πως ορίζουν ολόκληρη την κοσμοαντίληψή τους. Έχουν την πεποίθηση, βαθιά ριζωμένη στις δομές των αγελών τους, πως η ουσία ενός πράγματος βρίσκεται στις λέξεις που χρησιμοποιούν για αυτό. Κάτι τέτοιο τους έχει οδηγήσει σε τρομερά προβλήματα και έχει περιορίσει σημαντικά την οπτική τους.

Για παράδειγμα υπάρχουν κάποιοι που λένε πως η αιώνια υπερβατική και πάνσοφη οντότητα που κυβερνά το σύμπαν και που ονομάζουν «Θεό» είναι ένας άνδρας ονόματι Ιησούς Χριστός με τον πατέρα του (συνεχίζουν να προσδίδουν ανθρωπομορφικές ιδιότητες στις θεότητές τους χωρίς να τους προβληματίζει κάτι τέτοιο, δώστε βάση δε στην κυριαρχία των αρσενικών) και υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που πιστεύουν πως ο «Θεός» αυτός είναι μια οντότητα ονόματι Αλλάχ. Αυτές οι δύο ομάδες αιματοκυλούν την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες προσπαθώντας να πείσουν όλους τους άλλους πως έχουν δίκιο και πως ο Θεός είναι αυτός που λένε και δεν είναι αυτός που λένε οι άλλοι. Κι αυτό δεν αποτελεί παρά ένα μικρό παράδειγμα. Υπήρχαν εποχές που έκαιγαν ομοειδείς τους ζωντανούς επειδή δε συμφωνούσαν με τα λεκτικά παιχνίδια τους. Ο τρόπος που σκέφτονται καθορίζεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από τις λέξεις που χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τον κόσμο που βρίσκεται ολόγυρά τους και που ονομάζουν «πραγματικότητα».

Τους διέπει μια αλαζονεία πρωτόγνωρη για πολιτισμό τέτοιου νοητικού επιπέδου. Δεν έχουν καταφέρει καν να ξεμυτίσουν από την μήτρα του πλανήτη τους, κι όμως το βρίσκουν «λογικό» να συνθέτουν «ακλόνητα» συμπεράσματα και «αποδείξεις» για το σύμπαν τα οποία αργότερα υψώνουν σε ναούς και τα προσκυνάνε. Ώσπου να έρθει, όπως είναι φυσικό, μέσα από την σύγκρουση μια νέα απόδειξη, μόνο και μόνο για να ανέβει αυτή στο θρόνο της «αλήθειας», μετά να προσκυνάνε αυτή ως «ακλόνητη» και «αλάνθαστη» και πάει λέγοντας. Αρκεί να σας πω πως ανά τις περιστροφές του πλανήτη γύρω από τον Sol έχουν πιστέψει πως ο πλανήτης τους είναι επίπεδος, πως στέκεται στην πλάτη μια τεράστιας χελώνας, πως έχει έναν αντίθετο κόσμο ακριβώς από κάτω του και σκότωναν ανθρώπους επειδή έλεγαν το αντίθετο, ενώ τώρα θεωρείται αδιανόητο να μην πιστεύεις πως ο πλανήτης έχει σχήμα σφαιρικό. Για να μην αναφέρω το γεγονός πως παλιότερα ήταν πεπεισμένοι πως όλα τα ουράνια σώματα περιστρέφονταν γύρω από την «Γη». Τουλάχιστον τώρα έχουν πειστεί για το αντίθετο?

Ψαχουλεύουν τυφλά και ανόητα στο σκοτάδι και ο χάρτης που έχουν φτιάξει είναι αναπόφευκτα ανεπαρκής και ελλιπής. Για να είμαι ακριβής ζουν με την ψευδαίσθηση πως ο χάρτης είναι η περιοχή. Πρόκειται για όντα που είναι εγκλωβισμένα στα πρώτα 4 νοητικά κυκλώματα και φοβούνται την αλλαγή. Προτιμούν την ασφάλεια και τη στασιμότητα γιατί αισθάνονται πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και την επιβίωσή τους. Εδώ που τα λέμε κάτι τέτοιο είναι απόλυτα φυσιολογικό καθώς υπό φυσιολογικές συνθήκες αποτελούν θηράματα και εύκολο μεζέ για άλλα ζώα του πλανήτη. Φυσιολογικό ως ένα σημείο όμως.
Το βρίσκω πραγματικά διασκεδαστικό να τους βλέπω και να τους ακούω να μιλάνε με πάθος για πράγματα για τα οποία δεν έχουν ιδέα.

Πιο αναλυτικά στοιχεία στις επόμενες αναφορές

V

3.7.06

Αναφορά #3

ΠΡΟΣ: Διαγαλαξιακή Επιτροπή Νέων Πολιτισμών

ΑΠΟ: Πλανήτη Γη, 3ο πλανητικό σώμα του ηλιακού συστήματος, 149.600.000 χλμ μακριά από το άστρο τύπου G2 V ονόματι Sol στις παρυφές του γαλαξία Milky Way.


Ανθρώπινος εγκέφαλος πολύ περίεργος. Συναισθήματα πολύ περίπλοκα. Διαθέσεις πολύ ρευστές. Φόβοι, ελπίδες, ανασφάλειες, άγχη, επιθυμίες, αγάπες, απέχθειες, συνήθειες, σκοτάδι και φως μπλέκονται αξεδιάλυτα. Τα ανώτερα στρώματα έχουν καθίσει σαν μανδύας πάνω από τα βαθύτερα. Έχουν ανακαλύψει κάτι που λένε «λογική», έναν συγκεκριμένο και μονοδιάστατο τρόπο σύνδεσης εγκεφαλικών νευρώνων που απορρίπτει οτιδήποτε δεν εμπίπτει στο βασίλειο των 5 βασικών και πρωτόγονων αισθήσεων, δίνοντας μεγαλύτερη βάση στην ηλεκτρική ερμηνεία των ερεθισμάτων που λαμβάνουν από τα οπτικά νεύρα. Το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου παραμένει εγκλωβισμένο, φυλακισμένο, αποκομμένο, εξόριστο. Δεν είναι να απορείς που δεν έχουν ιδέα των δυνατοτήτων τους. Η γνώμη μου είναι πως τις φοβούνται. Φοβούνται τον εαυτό τους και τις δυνατότητες τους τόσο καιρό που έχουν πειστεί πως πρέπει να ζουν ψυχικά ακρωτηριασμένοι όπως είναι.

Έχουν προβάλει τον ιδεατό εαυτό τους έξω από αυτούς, του έχουν δώσει όνομα και τον ονομάζουν Θεό. Τον λατρεύουν με διάφορες μορφές στη μικρή μέχρι τώρα πορεία τους. Ο Θεός αυτός, ανάλογα με το ποιον θα ρωτήσεις φυσικά, κατέχει την αλήθεια, την υπέρτατη αλήθεια της ύπαρξης, είναι η αρχή και το τέλος των πάντων. Είναι φανερό πως πρόκειται για Θρησκεία, κάτι που δεν είχαμε συναντήσει μέχρι τώρα στο δρόμο μας. Σε όλα τα μέχρι τώρα ταξίδια μας, δεν έχουμε ανακαλύψει κάποιον πολιτισμό που να υπάρχει ακόμα σε τόσο χαμηλό νοητικό επίπεδο. Βέβαια έχουμε διαβάσει στα ιστορικά βιβλία του Μουντ πως υπήρχαν όντως πολιτισμοί που είχαν Θρησκεία, μερικοί μάλιστα λένε πως και ο δικός μας είχε περάσει από αυτό το στάδιο, έστω κι αν κάτι τέτοιο έγινε πολύ παλιά για να μπορεί να το πει με σιγουριά ο οποιοσδήποτε, ακόμα και τα αρχαία βιβλία του Μουντ που είναι πιο παλιά από τα άστρα. Όπως τελικά πολύ σωστά μας προειδοποιούν τα βιβλία, η Θρησκεία προκαλεί μαζική και ανεπανόρθωτη νέκρωση των εγκεφαλικών κυττάρων μέσω μιας ουσίας που περιέχει και που ονομάζεται «Δόγμα». Αυτό που δεν υποψιαζόμασταν είναι η ποσότητα αίματος που απαιτούν οι θρησκείες. Οι άνθρωποι έχουν προσφέρει τόσο πολύ αίμα στην εξωτερίκευση του ιδανικού εαυτού τους, που αναγκάζομαι να συμπεράνω πως πρόκειται για όντα σαδιστικά, μοχθηρά και χαιρέκακα που αρέσκονται στο να βασανίζουν τον εαυτό τους με αιώνιες νοητικές δυσλειτουργίες που ονομάζουν τύψεις.

Πίστευα, όπως κι εσείς, λόγω των σημάτων που είχαν έρθει από δω, πως υπήρχε νοήμον ζωή στον πλανήτη που θα άξιζε να βοηθήσουμε να αναπτυχθεί και να ανθίσει. Τώρα δεν είμαι τόσο σίγουρος. Ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Δεν θέλω όμως να είμαι βιαστικός στην κρίση μου. Καλύτερα να συνηθίσω λίγο καλύτερα αυτό το αδέξιο σώμα και τον ατροφικό εγκέφαλο προτού βγάλω τελική κρίση.


Θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω σύντομα

V