ΠΡΟΣ: Διαγαλαξιακή Επιτροπή Νέων Πολιτισμών
ΑΠΟ: Πλανήτη Γη, 3ο πλανητικό σώμα του ηλιακού συστήματος, 149.600.000 χλμ μακριά από το άστρο τύπου G2 V ονόματι Sol στις παρυφές του γαλαξία Milky Way.
Αγαπητοί επίτροποι,
Οι μηχανισμοί των ανθρώπινων αγελών είναι σχετικά απλοί. Το σχήμα νοητικά μοιάζει με αυτό της πεντάπλευρης πυραμίδας. Ιεραρχική δομή που ελαττώνεται αριθμητικά όσο πλησιάζει κάποιος την κορυφή. Λειτουργούν με συλλογικές νοητικές αυτόνομες οντότητες που ονομάζονται «gestalt» στην ανθρώπινη γλώσσα. Η βασικότερη και πολυπληθέστερη τέτοια οντότητα είναι στην βάση της πυραμίδας και ονομάζεται «μάζα». Η κορυφή της πυραμίδας φτιάχνεται από τέσσερις διαφορετικές πλευρές. Αυτούς που ελέγχουν την ανθρώπινη γνώση και τη ροή της. Αυτούς που ελέγχουν την εκμετάλευση των φυσικών πόρων του πλανήτη. Αυτούς που εξουσιάζουν το μυαλό των ανθρώπων. Αυτούς που ελέγχουν την παραγωγή και την διανομή των χρωματιστών χαρτιών από πολτοποιημένα δέντρα γεμάτα ακατανόητα ιερογλυφικά σύμβολα. Τα «χρήματα». Εδώ κρύβεται ένα τρομερό παράδοξο. Αυτοί στην κορυφή χρησιμοποιούν τα «χρήματα» ως ένα περίτεχνο κόλπο χαλιναγώγησης και ελέγχου της «μάζας». Και πάλι ο μηχανισμός λειτουργίας είναι απλός. Για να καλυφθούν πρωτογενείς ανάγκες των ανθρώπων, όπως αυτές της τροφής και της επιβίωσης, χρειάζεται να ανταλλάξουν αυτά τα χρωματιστά χαρτάκια για φαγητό, ρούχα, κατάλυμα κλπ. Παρέχοντας στην μάζα μια αυστηρά ελεγχόμενη δόση «χρήματος», η ελίτ της κορυφής εξασφαλίζει έναν αέναα επαναλαμβανόμενο κύκλο άγχους και φόβου που μόνο αυτή μπορεί να κατευνάσει. Η μάζα εθίζεται στα χρωματιστά χαρτάκια και κάνει τα πάντα για τη απόκτησή τους αλλά ταυτόχρονα τα μέλη της έχουν πάντα μόλις και μετά βίας αρκετά για να περάσουν μέχρι την επόμενη προγραμματισμένη δόση τους, που συνήθως έχει μηνιαία διάρκεια. Η άνθρωποι που αποτελούν τη βάση της πυραμίδας ξεχνάνε πλέον πως τα χρήματα είναι το μέσο και όχι ο σκοπός. Για αυτούς η απόκτησή τους γίνεται θέμα ζωτικής σημασίας καθώς ηρεμεί την αγωνία επιβίωσης, γίνεται αυτοσκοπός. Αυτοί που ελέγχουν την παραγωγή και διανομή του «χρήματος» λοιπόν, έχουν απόλυτο έλεγχο πάνω στη «μάζα» δημιουργώντας μία ανάγκη που μόνο αυτοί μπορούν να καλύψουν, κάτι που τους καθιστά απαραίτητους. Το παράδοξο είναι πως και η μάζα και η ελίτ, αγνοούν την πραγματική φύση των «χρημάτων». Η ροή τους είναι συνεχής, οι κάτοχοί τους μπορεί να αλλάζουν αλλά η ουσία τους παραμένει ανέγγιχτη και αυτούσια. Ολόκληρο το ανθρώπινο οικοδόμημα της «κοινωνίας» φαίνεται να βασίζεται στα «χρήματα» και πρόκειται για θεμέλια που συνεχώς φθίνουν. Η ελίτ έχει παγιδευτεί στην ίδια της την παγίδα.
Μου κάνει εντύπωση το γεγονός πως κανένας στη βάση της πυραμίδας δεν διακρίνει την απάτη. Προφανώς συμβαίνει τόσο πολύ καιρό που οι άνθρωποι έχουν πειστεί πως είναι απόλυτα φυσικό. Υπήρξαν περίοδοι στην ανθρώπινη ιστορία που ο οικονομικός πύργος κατέρρευσε και οδήγησε γενιές ανθρώπων στη δυστυχία, αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δε στάθηκε ικανό να αφυπνίσει τη «μάζα». Η ελίτ, διακρίνοντας πως η ίδια όπως και να έχει βγαίνει αλώβητη από το κόλπο, και σίγουρη πως δεν θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος, ξανάρχισε τον κύκλο. Και πάλι μου κάνει εντύπωση πως κανένας από την ελίτ δεν αντιλαμβάνεται την ματαιότητα τόσο βραχυπρόθεσμων και ανόητων στόχων.
Υπάρχει ένα μάτι στην κορυφή της πυραμίδας. Στην περίπτωση των ανθρώπινων κοινωνιών, το μάτι αυτό είναι αλλήθωρο.
V
